“ความแห้งแล้ง” เป็นภัยธรรมชาติประเภทหนึ่งที่เกิดขึ้นเป็นประจําทุกปี พอถึงช่วงที่ฝนทิ้งช่วงติดต่อกันเป็นเวลานาน หรือการกระจายนํ้าฝนที่ตกไม่สม่ำเสมอ ก็มักจะนำความเสียหายมาสู่เศรษฐกิจและสังคม ทั้งทางด้านการขาดแคลนน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภค และด้านผลิตผลทางการเกษตรที่ต้องพึ่งพาแหล่งน้ำจากธรรมชาติ ภัยแล้งในประเทศไทย นอกจากมีสาเหตุมาจากปริมาณน้ำฝนที่น้อยกว่าปกติแล้ว ยังมีปัจจัยที่เป็นสาเหตุให้เกิดภัยแล้งอีกหลายประการ เช่น ปรากฏการณ์ภาวะเรือนกระจก ความผิดปกติของตำแหน่งร่องมรสุม การตัดไม้ทำลายป่า ซึ่งหลายพื้นที่ต้องเผชิญกับความแห้งแล้งหรือกระทั่งประสบภัยแล้ง อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ การใช้น้ำอย่างประหยัด ใช้น้ำทุกหยดอย่างรู้ค่า จึงเป็นสิ่งที่เราทุกคนจะช่วยกันได้เพื่อบรรเทาผลกระทบจากภัยแล้ง สำหรับเรื่องนี้รัฐบาลก็มีแนวทางการบริหารจัดการน้ำและพัฒนาแหล่งน้ำภายใต้แผนแม่บทการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ 20 ปี (2561 – 2580) คือ 1.การจัดการน้ำอุปโภคบริโภค โดยตั้งเป้าประปาหมู่บ้านได้มาตรฐานภายในปี 2573 พร้อมขยายเขตประปา/สำรองน้ำต้นทุนเพื่อรองรับเมืองท่องเที่ยว 2.สร้างความมั่นคงของน้ำภาคการผลิต โดยพัฒนาแหล่งเก็บกักน้ำและระบบส่งน้ำให้เต็มศักยภาพ ลดความเสียหายในพื้นที่วิกฤติ ร้อยละ 50 3.การจัดการน้ำท่วมและอุทกภัย ป้องกันน้ำท่วมชุมชนเมือง 764 เมือง และบรรเทาอุทกภัยพื้นที่วิกฤติ ร้อยละ 60…
